AGRESJA

  • Psychologia dziecięca

Mówi się niekiedy, że dziecko jest agresywne. W psychologii przyjmuje się, że agresja sama w sobie nie jest zaburzeniem, ale może być objawem różnych trudności dziecka, rodziny czy też efektem traumatycznych wydarzeń jakich dane dziecko doświadczyło.

 

Agresja impulsywna i socjalizowana

 

Wyróżniamy dwa typy agresji – impulsywna i socjalizowana. Agresja impulsywna zwykle ma podłoże biologiczne i może wiązać się z uszkodzeniem płatów czołowych w których znajdują się ośrodki odpowiedzialne za planowanie i przewidywanie konsekwencji naszych działań. Przejawia się ona dużą pobudliwością, nagłymi często niewspółmiernymi do bodźca rekcjami – tak jakby ktoś przyłożył iskrę do beczki z prochem. Często po jej wystąpieniu dziecko ma poczucie winy, przeprasza i obiecuje poprawę (różnie jednak z tymi obietnicami bywa). Jej wystąpienie rzadko wiąże się z uprzednim planowaniem, czy chęcią osiągnięcia jakiegoś celu.

 

Całkiem inaczej jest w przypadku tzw. agresji zsocjalizowanej. Ten typ agresji jest dobrze kontrolowany przez sprawcę i ma na celu uzyskanie jakiś korzyści, lub uniknięcie kary. Agresja zsocjalizowana zdecydowanie częściej wskazuje na możliwość występowania u jednostki zaburzeń zachowania lub tendencji do zachowań antyspołecznych. Chodzi tu bowiem o celowe działanie – zaplanowane wcześniej szkodzenie innym, a nie jak w przypadku agresji impulsywnej o wybuch na skutek trudności w kontrolowaniu własnych emocji. Dziecko/nastolatek przejawiający ten typ agresji może umyślnie chcieć kogoś skrzywdzić, przygotowywać się do tego wcześniej i nie okazywać silnych emocji podczas trwania samego aktu agresji.

 

Należy jednak pamiętać, że niekiedy trudno jest jednoznacznie i szybko ocenić powód agresywnego zachowania dziecka. Poza wspominanymi już trudnościami w kontroli emocji, lub zaburzeniami możliwych jest wiele innych scenariuszy kończących się agresywnym zachowaniem. Dziecko lub nastolatek mogło zareagować w ten sposób na sytuację mobbingu lub molestowania, odreagowywać trudną sytuację w domu (np. przemoc, alkoholizm rodzica). Niekiedy agresywne zachowanie może być wyrazem wołania o pomoc i uwagę drugiej osoby.

O autorze

Maciej Wamka

  • Psycholog
  • Psychoterapeuta
  • Psycholog dziecięcy

Jestem psychologiem, psychologiem dziecięcym, psychoterapeutą nurcie Poznawczo – Behawioralnym. Jako nastolatek oglądałem filmy i czytałem książki psychologiczne. Pierwszą książkę, którą dobrze zapamiętałem to ”Świat Zofii” autora Gaardera Josteina, co prawda książka jest wprowadzeniem do filozofii lecz dla mnie była początkiem rozważań nt. życia, natury ludzkiej, kwestii emocjonalnych.

Jestem absolwentem Psychologii – Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej w Sopocie (obecnie Uniwersytet SWPS).

Poznaj mnie lepiej

Avatar photo

Poznaj lepiej psychologię

Te artykuły mogą Cię zainteresować

Umów się na pierwszą rozmowę
i dowiedz się, jak możemy ci pomóc

Umów konsultacje online