Test Moxo ADHD: Rewolucyjne narzędzie w diagnostyce ADHD

Czy zastanawialiście się kiedyś, jak diagnozuje się ADHD? Jak możemy zrozumieć i pomóc naszym dzieciom, które borykają się z problemami skupienia uwagi, nadmierną aktywnością i impulsywnością? Jak możemy poradzić sobie z niepewnością i niezrozumieniem, które często towarzyszą temu stanowi? Właśnie na te pytania odpowiada test Moxo ADHD, innowacyjne narzędzie diagnostyczne, które zostało specjalnie zaprojektowane, aby pomóc nam w identyfikacji i wsparciu osób z ADHD.

Co to jest test Moxo ADHD?

Test Moxo ADHD, opracowany przez znanego naukowca, Dr. Yorama S. Mosenzona, jest nowatorskim narzędziem wykorzystywanym w diagnostyce ADHD. Wykorzystuje on zaawansowane technologie komputerowe do pomiaru kluczowych wskaźników ADHD: uwagi, impulsywności, nadmierną aktywność oraz dystrakcyjność.

Ale zanim przejdziemy do omówienia, jak dokładnie test Moxo działa, warto zrozumieć, czym jest ADHD. ADHD, czyli Zespół Nadpobudliwości Psychoruchowej, jest zaburzeniem, które zwykle pojawia się w dzieciństwie. Charakteryzuje się ono trudnościami w skupieniu uwagi, nadmierną aktywnością i impulsywnością. Te cechy mogą prowadzić do problemów w szkole, w domu, a nawet w relacjach z rówieśnikami.

Jak działa test Moxo ADHD?

Test Moxo składa się z serii interaktywnych zadań, które oceniają, jak osoba reaguje na różne bodźce. Osoba przystępująca do testu siedzi przed komputerem i wykonuje zadania, które wymagają skupienia uwagi. Na przykład, na ekranie pojawiają się różne obiekty, a zadaniem osoby testowanej jest szybko zidentyfikować i kliknąć na określony obiekt. W międzyczasie na ekranie pojawiają się różne dystraktory, które mają na celu odwrócenie uwagi.

Ta interaktywna i dynamiczna natura testu Moxo sprawia, że jest on bardziej zbliżony do rzeczywistych sytuacji, z jakimi osoby z ADHD mogą mieć do czynienia w codziennym życiu, w porównaniu do tradycyjnych testów papierowych, które często polegają na długotrwałym wypełnianiu formularzy.

Dla kogo jest test Moxo ADHD?

Test Moxo ADHD został zaprojektowany tak, aby mógł być używany przez różne grupy osób. Może z niego skorzystać praktycznie każdy, kto podejrzewa u siebie lub u swojego dziecka symptomy ADHD.

Dzieci w wieku 6-12 lat

ADHD często rozpoczyna się już w dzieciństwie, a objawy mogą pojawiać się już w wieku przedszkolnym. Test Moxo jest dostosowany do dzieci już od 6 roku życia, co umożliwia wczesne wykrycie zaburzenia i podjęcie odpowiednich działań terapeutycznych.

Młodzież i dorośli w wieku 13-70 lat

Test Moxo jest skutecznym narzędziem diagnostycznym nie tylko dla dzieci, ale także dla młodzieży i dorosłych. Często problemy związane z ADHD, takie jak trudności w koncentracji, impulsywność czy nadmierna aktywność, mogą utrzymywać się także w dorosłości, wpływając na jakość życia, efektywność w pracy czy relacje z innymi osobami. Dlatego możliwość zdiagnozowania ADHD za pomocą testu Moxo jest tak ważna dla osób w przedziale wiekowym 13-70 lat.

Jakie są dowody na skuteczność testu Moxo?

Test Moxo ADHD to nie tylko innowacyjne narzędzie, ale przede wszystkim skuteczne. Dowiedziono to na podstawie licznych badań naukowych.

W jednym z badań, które zostało opublikowane w prestiżowym „European Journal of Psychiatry”, badacze ocenili skuteczność testu Moxo na próbie 130 dzieci. Test Moxo osiągnął w tym badaniu swoistość na poziomie 86% i czułość na poziomie 92%. Co to oznacza? Swoistość oznacza, że test jest w stanie prawidłowo zidentyfikować osoby, które nie mają ADHD, natomiast czułość oznacza, że test jest w stanie prawidłowo zidentyfikować osoby, które mają ADHD. Innymi słowy, test Moxo jest niezwykle precyzyjny w identyfikacji ADHD, a jednocześnie minimalizuje ryzyko fałszywych wyników.

Inne badania potwierdzają te wyniki, pokazując, że test Moxo jest skutecznym narzędziem do diagnozowania ADHD zarówno u dzieci, jak i u dorosłych.

Dlaczego powinniśmy wybierać test Moxo?

Test MOXO ADHD posiada wiele walorów, które przyczyniają się do jego rosnącej popularności wśród specjalistów:

Dokładność i obiektywność

Test Moxo jest niezwykle dokładny, co zostało potwierdzone w licznych badaniach naukowych. Ponadto, nie polega on na subiektywnych ocenach, ale na konkretnych, mierzalnych reakcjach behawioralnych.

Szybkość

Test Moxo jest szybki – trwa zaledwie 15-20 minut. To oznacza, że jest dużo bardziej efektywny czasowo niż tradycyjne metody diagnozy ADHD, które często wymagają wielu godzin wypełniania formularzy.

Łatwość zrozumienia

Wyniki testu Moxo są przedstawiane w sposób łatwy do zrozumienia. Zrozumienie, czym jest ADHD i jak wpływa na życie osoby, która z tym się boryka, może być trudne. Ale test Moxo ułatwia nam to zadanie, dostarczając jasnych, zrozumiałych wyników, które pomagają nam lepiej zrozumieć, z czym boryka się nasze dziecko.

Wszechstronność

Test Moxo można stosować u osób w różnym wieku, od dzieci po dorosłych. To czyni go uniwersalnym narzędziem w diagnostyce ADHD.

Wsparcie dla terapeutów i rodziców

Test MOXO ADHD nie tylko diagnozuje, ale także pomaga w monitorowaniu postępów i dostosowywaniu planów leczenia. Oferuje szczegółowy raport na temat zmian w zachowaniu i postępach Twojego dziecka.

Projekt bez nazwy-3

Ocena skuteczności terapii za pomocą testu Moxo

Test Moxo ADHD to narzędzie, które nie służy wyłącznie do diagnozowania zaburzeń. Stanowi również nieocenione wsparcie w monitorowaniu efektywności terapii i zastosowanych leków. Test Moxo może być wykonany wielokrotnie w różnych odstępach czasu, co pozwala na śledzenie, jak wprowadzone leczenie wpływa na objawy ADHD.

Aby lepiej zilustrować te możliwości, przyjrzyjmy się trzem hipotetycznym sytuacjom, w których test Moxo może być niezwykle pomocny.

Sytuacja 1. Skuteczne leczenie

Wyobraźmy sobie, że mamy pacjenta, który został niedawno zdiagnozowany z ADHD. Po zastosowaniu odpowiednio dobranego leku, pacjent notuje znaczną poprawę swojego samopoczucia i funkcjonowania. Ale jak to potwierdzić? Test Moxo jest idealnym narzędziem do tego. Po wykonaniu testu, wyniki pokazują, że wskaźnik uwagi (A) pacjenta poprawił się z niskiej normy (poziom 3) do poziomu powyżej średniej (poziom 1). Pozostałe wskaźniki, tj. czas reakcji (T), impulsywność (I) oraz nadaktywność (H) poprawiły się z poziomu „poważne odchylenie od normy” do poziomu „niska norma”. To doskonała ilustracja, jak test Moxo może pomóc monitorować skuteczność leczenia.

Sytuacja 2. Nieskuteczne leczenie

Załóżmy teraz, że mamy innego pacjenta, u którego, pomimo zastosowania farmakoterapii, nie obserwujemy żadnej poprawy. Wskaźniki uwagi (A), czasu reakcji (T), impulsywności (I) oraz nadaktywności (H) pozostają w zakresie „poważne odchylenie od normy” zarówno przed jak i po zastosowaniu farmakoterapii. Na podstawie wyników testu Moxo lekarz może stwierdzić, że lek nie działa i konieczne jest znalezienie innej metody leczenia.

Sytuacja 3. Planowanie terapii

Wreszcie, zastanówmy się nad sytuacją, w której test Moxo pomaga w planowaniu skutecznej terapii. Wyobraźmy sobie 10-letnią dziewczynkę z zaburzeniami uwagi, scharakteryzowaną jako „marzycielka”. Badanie Moxo wykazuje, że wskaźniki uwagi i czasu reakcji dziewczynki znacząco poprawiają się przy oddziaływaniu dystraktorów dźwiękowych.

Na tej podstawie specjaliści mogą zaproponować nieintuicyjne, ale skuteczne metody terapeutyczne, takie jak odrabianie zadań przy muzyce czy pisanie testów szkolnych przy użyciu osobistego odtwarzacza muzyki. Większość rodziców nie pozwala swoim dzieciom odrabiać zadań domowych przy muzyce, jednak w tym przypadku, muzyka pomaga skupić uwagę dziewczynki, co przekłada się na wyraźnie lepsze wyniki.

Te trzy sytuacje pokazują, jak test Moxo może pomóc nie tylko w diagnozowaniu ADHD, ale także w monitorowaniu skuteczności leczenia i planowaniu terapii.

Podsumowując

Test Moxo ADHD to nowoczesne, skuteczne narzędzie do diagnozy ADHD, które pomaga zrozumieć i wesprzeć osoby borykające się z tym zaburzeniem. Dzięki swojej precyzyjności, szybkości i łatwości zrozumienia wyników, jest to idealne rozwiązanie dla rodziców, nauczycieli, terapeutów i osób, które podejrzewają u siebie ADHD.

Pamiętajmy, że zrozumienie to pierwszy krok do pomocy. Dzięki testowi Moxo, mamy możliwość zrobić ten pierwszy, ważny krok. Dzięki niemu możemy zrozumieć, co się dzieje, i podjąć odpowiednie kroki, aby pomóc naszym bliskim lub sobie samym.

Jednak warto podkreślić, że diagnoza ADHD to proces skomplikowany i bardzo złożony, składający się nie tylko z badań kwestionariuszowych, ale też obserwacji, diagnozy medycznej, czy konsultacji psychologicznej. To kompleksowe podejście pozwala na dokładną i pełną ocenę stanu pacjenta.

Kluczowym jest zatem, by posługiwać się zweryfikowanymi naukowo narzędziami, takimi jak test Moxo, które pozwalają trafnie oceniać rodzaj i nasilenie zaburzeń. Te informacje mogą później ułatwić innym specjalistom podejmowanie skutecznych kroków w dalszym procesie diagnozowania oraz terapii.

Test Moxo, jako jeden z takich narzędzi, odgrywa ważną rolę w procesie diagnozy i leczenia ADHD. Jego zalety, takie jak precyzja, szybkość i prostota interpretacji wyników, czynią go niezwykle przydatnym nie tylko dla specjalistów, ale także dla osób podejrzewających u siebie ADHD, ich rodzin i opiekunów. Dzięki niemu, wszyscy zainteresowani mogą zrozumieć, co się dzieje, i podjąć odpowiednie kroki, aby pomóc osobie borykającej się z tym zaburzeniem.

Umów się już dzisiaj!

Uwolnij swój potencjał: Zrozumienie umiejętności funkcji wykonawczych

Funkcje wykonawcze

to zestaw umiejętności poznawczych, które pozwalają nam skutecznie planować, realizować zadania i pozostawać na bieżąco. Są one odpowiedzialne za wiele istotnych zachowań, w tym: rozwiązywanie problemów, regulację emocji i podejmowanie decyzji. Deficyty funkcji wykonawczych mogą upośledzać naszą zdolność do koncentracji, uczenia się nowych rzeczy, zapamiętywania szczegółów i osiągania celów. W związku z tym mogą mieć duży wpływ na jakość naszego życia i sukces we wszystkich jego obszarach.

Funkcje wykonawcze to umiejętności poznawcze niezbędne do efektywnego myślenia i zachowania.

Rozwijają się w regionie mózgu zwanym korą przedczołową, a wpływ na nie mają różne czynniki, w tym genetyka, środowisko i poziom stresu

Funkcje wykonawcze występują na kontinuum od niskiego do wysokiego poziomu funkcjonowania, przy czym typowe problemy obejmują trudności z zarządzaniem czasem, organizacją, uwagą, samokontrolą/regulacją, pamięcią i rozwiązywaniem problemów.

Aby lepiej zrozumieć

funkcje wykonawcze, musimy przyjrzeć się, jak się one kształtują. Funkcje wykonawcze rozwijają się w rejonie kory przedczołowej (PFC) w mózgu w okresie dzieciństwa i dorastania. Podczas tego procesu PFC dojrzewa i staje się coraz bardziej wyspecjalizowana pod względem zdolności do kontrolowania zachowania. Rozwój funkcji wykonawczych w dużym stopniu zależy od różnych czynników, w tym genetyki, środowiska, odżywiania, hormonów, wzorców snu i poziomu stresu.

Ważne jest, aby pamiętać

że funkcje wykonawcze istnieją na kontinuum od niskiego poziomu funkcjonowania (niezdolność do wykonywania nawet najbardziej podstawowych zadań) do wysokiego poziomu funkcjonowania (zaawansowane umiejętności planowania/organizacji). Do typowych problemów związanych z funkcjami wykonawczymi należą: trudności z efektywnym zarządzaniem czasem, organizacją materiałów, utrzymaniem koncentracji uwagi przez dłuższy czas, samokontrolą/samoregulacją, zapamiętywaniem szczegółów, ustalaniem priorytetów zadań, planowaniem z wyprzedzeniem, szybkim wyszukiwaniem istotnych informacji, odpowiednim reagowaniem w sytuacjach społecznych, inicjowaniem działań ukierunkowanych na osiągnięcie celu, wielozadaniowością, dokładnym wykonywaniem poleceń bez rozpraszania się i utraty orientacji w szczegółach.

Siedem podstawowych umiejętności funkcji wykonawczych to: samoświadomość; hamowanie; niewerbalna pamięć robocza; werbalna pamięć robocza; samoregulacja emocjonalna; samomotywacja; planowanie i rozwiązywanie problemów

Osoby z trudnościami w tej sferze powinny szukać zindywidualizowanych instrukcji, aby zaspokoić swoje specyficzne potrzeby i podejmować świadome decyzje dotyczące opcji leczenia i dostosowania stylu życia

Siedem podstawowych umiejętności

z zakresu funkcji wykonawczych zidentyfikowanych przez badaczy to: samoświadomość (zdolność do monitorowania własnych stanów psychicznych); hamowanie (zdolność do powstrzymywania się od impulsywnego działania); niewerbalna pamięć robocza (zdolność do utrzymywania w pamięci obrazów przestrzennych lub wizualnych); werbalna pamięć robocza (zdolność do utrzymywania w pamięci informacji opartych na mowie); samoregulacja emocjonalna (zdolność do regulowania swoich stanów emocjonalnych poprzez wewnętrzne procesy myślowe); samomotywacja (zdolność do samodzielnego wyznaczania celów bez zewnętrznej motywacji lub nagrody); oraz planowanie i rozwiązywanie problemów (zdolność do analizowania danych i opracowywania rozwiązań).

Te podstawowe umiejętności

współdziałają ze sobą, jak również z innymi procesami poznawczymi – takimi jak pamięć – ale mogą być oceniane indywidualnie podczas oceny ogólnego poziomu funkcjonowania danej osoby. Ważne jest, aby osoby z zaburzonymi umiejętnościami wykonawczymi otrzymały spersonalizowany instruktaż dostosowany do ich specyficznych potrzeb, ponieważ nie ma dwóch osób z dokładnie takim samym profilem lub deficytami umiejętności, co oznacza, że najlepsza strategia pokonywania trudności może się różnić w zależności od tego, który obszar (obszary) jest najbardziej dotknięty.  Dodatkowo ważne jest, aby osoby żyjące z zaburzonymi funkcjami wykonawczymi szukały źródeł, które dostarczają dokładnych informacji o tym, jak te problemy wpływają na codzienne życie, aby mogły podejmować świadome decyzje podczas angażowania się w możliwe opcje leczenia, jak również korekty stylu życia zaprojektowane specjalnie dla nich.

Jeśli zainteresował Cię ten artykuł, lub chcesz więcej dowiedzieć się o funkcjach wykonawczych. Zapraszamy do naszej strefy kursów multimedialnych

PROBLEMY SZKOLNE

Dlaczego dziecko ma złe stopnie? Oceny szkolne niczym barometr mogą ujawniać problemy w wielu sferach funkcjonowania dziecka, rodzin a nawet szkoły. Co się może dziać jeśli przysłowiowa Ala słabo radzi sobie z nauką?

Jeśli kłopoty z nauką są „od zawsze”

Powodem może być niższy poziom rozwoju dziecka, lub dysharmonia rozwoju (niektóre sfery rozwijają się szybciej, a inne wolniej). Możemy mieć także do czynienia z tak zwanymi specyficznymi trudnościami szkolnymi – dysleksją (problemy z czytaniem), dysgrafią (nieczytelne pismo) lub dysortografią (błędy ortograficzne) – które mogą pojawiać się i utrudniać naukę pomimo przeciętnego, a nawet wyższego niż przeciętny rozwoju poznawczego dziecka. Także trudności takie jak ADHD lub Autyzm (nawet wysoko funkcjonujący) znacznie wpływają na osiągnięcia szkolne.

Jeśli kłopoty z nauką pojawiły się nagle

W takim wypadku problem ma raczej charakter sytuacyjny. Być może jakaś partia materiału przerasta dziecko, a może mamy do czynienia z konfliktem z nauczycielem? Być może w ocenach odbija się jakiś inny problem dziecka – z rówieśnikami, z samym sobą, lub domowe? Pamiętajmy że atmosfera w domu może sprzyjać lub utrudniać naukę. Konflikty, przemoc w sposób oczywisty, ale nawet przeprowadzka, pojawienie się rodzeństwa czy zmiana rytmu pracy rodzica mogą zaburzyć przyswajanie wiedzy. Jeśli poza ocenami zauważamy jakieś zmiany w zachowaniu dziecka, na przykład jest smutne, lub przeciwnie bardziej pobudzone niż zwykle możemy mieć do czynienia z trudnością natury psychologicznej lub zażywaniem substancji.

 

Oczywiście nie ma co martwić się na zapas, ale warto także zachować zdroworozsądkową czujność. Niekiedy wystarczy zmotywować pociechę do działania, wesprzeć korepetycjami, lub wspólna nauką, innym razem trzeba poszukać specjalistycznego wsparcia. Ponownie nauczyciele są nieocenionym źródłem wiedzy, Jeśli wiemy, że dziecko jest pod opieką nauczycielki, szczerze zainteresowanej jego rozwojem warto zapytać o ją opinię i poprosić o wskazówki.

Jeśli zainteresował Cię ten artykuł i chcesz otrzymywać powiadomienia o kolejnych, zapisz się do naszego newslettera.

Czy ADHD znika wraz z wysokim IQ?

Abstrakt

Uniwersytet w Sao Paulo przeprowadził badanie, aby zrozumieć, czy wysokie zdolności intelektualne mogą wpływać na wyniki testów psychologicznych stosowanych do diagnozowania ADHD. Badanie opierało się na założeniu, że ADHD jest wrodzonym zaburzeniem spowodowanym nieprawidłowym funkcjonowaniem kory przedczołowej, co skutkuje deficytami funkcji wykonawczych, takimi jak trudności w organizacji i planowaniu.

Zespół badawczy nie znalazł żadnych dowodów na różnice między grupami o wysokim i niskim IQ, jeśli chodzi o diagnozę ADHD. Odkryli jednak, że osoby wysoce inteligentne mogą być w stanie maskować lub kompensować swoje objawy, co prowadzi do potencjalnego niedodiagnozowania. Jako takie, dalsze badania są niezbędne do prawidłowego zdiagnozowania osób z wysokim IQ i możliwym ADHD.

Co zrobić aby zminimalizować potencjalne błędy w diagnozie? My u siebie w gabinecie używamy szczegółowego kwestionariusza diagnostycznego DIVA-5 i baterii neuropsychologicznej od Schuchfrieda (która jest używana w Formule 1. Dzięki temu możemy lepiej wykryć oznaki ADHD, niezależnie od poziomu IQ pacjenta.

Zrozumienie objawów ADHD u osób o wysokim IQ:

Badacze z Uniwersytetu w Sao Paulo przeprowadzili badanie mające sprawdzić, czy wysoka sprawność intelektualna może sfałszować badanie psychologiczne w kierunku ADHD.

ADHD jest tzw. zaburzeniem neurorozwojowym, czyli takim, gdzie rodzimy się z nim, a nie nabywamy w trakcie życia. Objawia się wysoką impulsywnością, nadruchliwością lub zaburzeniami uwagi i koncentracji. U osób dorosłych charakteryzuje się dominującymi zaburzeniami uwagi i koncentracji. Związane ono jest z nieprawidłowym funkcjonowaniem kory przedczołowej i deficytami w zakresie funkcji wykonawczych. Funkcje wykonawcze to zbiór zachowań samoregulacyjnych wykorzystywanych do kierowania działaniami w zależności od kontekstu. Obejmują one koncentrację i podtrzymanie uwagi, pamięć roboczą, organizację, planowanie, hamowanie, elastyczność poznawczą oraz kontrolę zachowań.

Badanie wpływu wysokiego IQ na diagnozę ADHD:

U osób z ADHD obserwuje się trudności w organizacji i planowaniu (np. dnia, lub pracy), co widoczne jest w diagnozie psychologicznej, ale nie zawsze. Według badaczy część pacjentów z ADHD w testach psychologicznych wypada doskonale. A więc co za tym idzie? Badacze zadali sobie to samo pytanie i przeanalizowali dostępne badania osób z ADHD. Nie znaleźli w żadnym z nich podziału na grupy z wysokim i niskim IQ. Wobec tego postanowili sprawdzić, czy występowanie wysokiego IQ i ADHD może prowadzić do niedodiagnozowania? I czy wysokie IQ może działać jako wzmacniacz i chować ADHD?

Analiza dostępnych wyników pozwoliła potwierdzić, że obecność wysokiego IQ może „maskować” objawy ADHD. Pozwala to też wyjaśnić, dlaczego wysoce inteligentni pacjenci są zwykle niedodiagnozowani, gdy są jeszcze dziećmi oraz to, że objawy u nich widoczne są dopiero we wczesnej dorosłości, gdy poddawani są wyższym wymaganiom w pracy, w rodzinie.

Wykorzystanie kompleksowych testów do dokładnej diagnozy ADHD:

Powodem może być to, że osoby te mają więcej strategii intelektualnych oraz kreatywnych na „maskowanie” i kompensowanie objawów ADHD.

Badanie to zostało przeprowadzone na małej grupie (N=51), ale wnioski płynące z niego powinny uczulić diagnostów na większą szczegółowość i uwagę podczas przeprowadzania diagnozy. Wyjaśniać nam to też może, dlaczego wielu dorosłych z ADHD i wysokim IQ jest narażonych na opóźnione rozpoznania i wdrożenia leczenia. Ich zachowanie może być mylone z lenistwem, zwłaszcza przez rodziców i nauczycieli, którzy zauważają głównie ich potencjał intelektualny w sytuacjach nauki lub pracy.

W związku z tym w naszym gabinecie do diagnozy wykorzystujemy szczegółowy kwestionariusz diagnostyczny DIVA 5, oraz komputerową baterię neuropsychologiczną wiodącej Austriackiej firmy Schuchfried, która ma też swoje zastosowanie w Formule 1, oraz diagnozach sportowych. Połączenie tych dwóch rzeczy zmniejsza ryzyko popełnienia błędu niedoszacowania.

Teraz pewnie zastanawiacie się państwo – czy te modele można pogodzić? Wymagać to będzie dużej elastyczności i kreatywnego podejścia – ale nie jest niemożliwe. Jednym z rozwiązań może być udział dziecka w dodatkowych zajęciach prowadzonych w duchu rozwoju pasji i stawiania pytań. Można również rozważyć edukację domową, lub jedną z form edukacji alternatywnej taką jak szkoła demokratyczna, szkoła Montessori czy Waldorfska.

Warto także spotkać się z psychoterapeutą behawioralno-poznawczym i porozmawiać na ten temat. Gabinet psychoterapeutyczny Wamka & Wamka z siedzibą w Szczecinie oferuje odbycie konsultacji tak na miejscu jak i online poprzez program Skype. Na konsultację można umówić się mailowo, telefonicznie lub osobiście.