Czym jest zaburzenie obsesyjno-kompulsywne (dawniej nazywane nerwicą natręctw)?
Składa się z dwóch grup objawów: natrętnych myśli i przymusowych czynności.
Natrętne myśli
to pewne powtarzające się wyobrażenia, idee i myśli, które nawiedzają wyobraźnię danej osoby, mimo że ona sama wcale nie chce o tym myśleć. Takie idee, obawy czy wyobrażenia są odbierane jako przykre i przeszkadzające, utrudniają skupienie się na aktualnych działaniach. Myśli takie często nawiązują do kwestii wysoko emocjonalnych, jak przemoc fizyczna, religia, tematyka seksualna lub też wiążą się z dążeniem do czystości, porządku i symetrii.
Myśli te mogą również stanowić impulsy do pewnego działania (np. u osoby nagle pojawia się myśl o bakteriach, która powoduje nieprzepartą potrzebę kilkukrotnego umycia rąk w gorącej wodzie).
Czynności przymusowe
to proste, powtarzane zachowania, które dana osoba robi niejako wbrew własnej woli lub z poczuciem, że powstrzymanie się od nich wywoła katastrofę. Natrętnymi czynnościami może być wielokrotne gaszenie i zapalanie światła, sprawdzanie kilka razy na dzień, czy gaz nie jest odkręcony, przymus wystukiwania pewnego rytmu lub wypowiadania pewnych słów i wiele innych.
U części osób prym wiodą niechciane myśli, a u innych natrętne czynności. Wiele osób próbuje walczyć z niechcianymi myślami i czynnościami, jednak próby powstrzymywania się przed nimi często prowadzą do poczucia uogólnionego lęku i napięcia emocjonalnego.
Skąd się bierze zaburzenie obsesyjno-kompulsywne?
Na wystąpienie tego rodzaju problemów mogą mieć wpływ zarówno czynniki biologiczne, jak i psychologiczne. Problem ten może być dziedziczony lub wynikać z nadmiernej aktywności pewnych obszarów mózgu. Znaczenie mogą mieć również trudne doświadczenia, podczas których osoba doznawała silnego strachu. Zaburzenie obsesyjno-kompulsywne pojawia się często u osób perfekcjonistycznych, chcących zawsze dopiąć wszystko na ostatni guzik.
Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne występują u osób w każdym wieku, również u dzieci.
Terapia zaburzenia obsesyjno-kompulsywnego (nerwicy natręctw)
Samodzielnie niezwykle trudno jest pozbyć się objawów zaburzenia obsesyjno-kompulsywnego. Udaje się to natomiast zwykle przy wsparciu odpowiedniego psychoterapeuty, u części osób skuteczne jest również przyjmowanie leku.
Terapia poznawczo-behawioralna ma na celu przede wszystkim obniżenie poziomu lęku towarzyszącego natrętnym myślom i czynnościom, dzięki czemu dana osoba może stopniowo je usuwać ze swojego życia. Badania wykazują znaczną skuteczność tej formy psychoterapii.
Jeśli doświadczasz zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych i chcesz dowiedzieć się więcej na temat możliwości terapii, zapraszamy Cię do kontaktu! Podczas konsultacji psychoterapeuta poznawczo-behawioralny przedstawi Ci zarys terapii, możesz umówić się na spotkanie osobiste w Szczecinie lub online.