Poczucie niemożności istnienia bez drugiego człowieka sprawia, że osoba o osobowości zależnej czuje się nieswojo, zagrożona, a wręcz jakby nie istniała w momencie pozbawiania kontaktu z drugim człowiekiem. Samotność jest stanem przed jakim rozpaczliwie ucieka.
Bywa więc tak, że relacje podtrzymuje za wszelką cenę, nawet krzywdzona, poniżana, czy pozbawiona możliwości realizacji własnych pragnień w relacji – nie wyobraża sobie istnienia bez kontaktu z drugą osobą. W związku mają trudność ze stawianiem granic, czy zachęceniem partnera/ki do realizacji jej potrzeb. Dobro innych zawsze przedkłada nad własne, także z obawy przed odrzuceniem, Stara się spełniać wszystkie zachcianki bliskich osób, a w sytuacjach konfliktowych pierwsza wyciągnie rękę – tylko po to by odsunąć od siebie widmo opuszczenia i samotności. Jeśli związek jednak z jakiś powodów się kończy, osoba o osobowości zależnej zwykle reaguje ogromnym lekiem lub/i depresją i natychmiast szuka możliwości wejścia w nowej relacji. Bycie samej przypomina jej próby oddychania pod wodą – nie jest w stanie tego znieść.
Osoba o osobowości zależnej ma trudności w podejmowaniu własnych decyzji. Często nie tylko nie wie czego tak naprawdę chce, ale też obawia się, że nie jest w stanie samodzielnie o sobie decydować. W takich sytuacjach przerzuca decyzje na bliskich, tak w tematach kluczowych (wybór pracy, partnera/ki), jak codziennych (wybór potrawy na obiad, ubrania, sposobu spędzania czasu wolnego). Wynika to także z przekonania o własnej niezaradności życiowej i co za tym idzie nieumiejętności wzięcia odpowiedzialności za swoje decyzje.
Ta obawa przed autonomią i decyzyjnością wpływa także na wybory ścieżki zawodowej osoby o osobowości zależnej. Często pracuje poniżej swoich możliwości, nigdy na stanowiskach samodzielnych, wymagających samodzielności i samostanowienia. Także w środowisku zawodowym oczekują bycia kierowanym i zdjęcia ciężaru decyzyjności.
Jak widać na powyższych przykładach osoba z osobowością zależną za cenę relacji z innymi jest gotowa zapomnieć o samej sobie. W terapii, która nie jest dla niej łatwym procesem stopniowo uczy się rozpoznawać i uważniać swoje potrzeby, podejmować decyzje i brać za nie odpowiedzialność, a także wchodzić w bliskie relacje bez poczucia przymusu i bez nieustannych obaw o porzucenie.
Czasami dobrze jest skonsultować się z dobrym specjalistą behawioralno-poznawczym a taka szansa istnieje jeśli tylko skontaktujemy się z Gabinetem psychoterapii Wamka, który ma swoją siedzibę na północy Polski – w Szczecinie. Na wizytę można umówić się osobiście, telefonicznie a nawet mailem. Co ważne istnieje także możliwość odbycia spotkania online.
